hallo allemaal,
Dag 1: [de dag van de heen reis, de overflowe toestanden en het concert.]
afgelopen weekend weer eens naar Amsterdam geweest voor een concert van Within Temptation, in de HMH dus wederom weer het bekende traject moeten afleggen.
ook in de metro weer de nodige overflow!
ja, dit is Amsterdam en daar raakt altijd wel iets overflow! meestal wel lache.
maar we beginnen bij het begin, want er is heel wat gebeurd weer.
op zaterdag nam ik om 13 over 1 in de middag de sneltrein vanuit Middelburg.
daar ontmoette ik nog iemand in de trein zoals afgesproken.
samen reisden we zo dan naar Amsterdam. dit ging allemaal goed en 2 en een half uur later waren we in Amsterdam op het centraal station.
dus wij naar beneden, naar de trams en zo.
dit keer hadden we het hotel vlak bij het Leidseplein dus dat was een eindje verder.
dus namen we de tram tot daar. en dat was lang geleden dat ik in de tram heb gezeten.
gelukkig is dit luxe uitgerust met een halte aangever en automatische stem die de halte zegt. net als in de treinen, metro treinen en in luxe liften.
dit was relaxt, scheelde toch een hoop lopen.
na nog een klein stukje lopen vonden we het hotel in een rustige buurt gelukkig.
ook hier was het weer echt Amsterdams incheken.... meteen na de deur stond een pc, waar bijna geen ruimte was en het was er uiteraard rommelig, zoals ik wel gewent ben in de Amsterdamse low budget hotels.
de lobby zag er dan weer luxer uit als ik gewent was.
we kregen kamer 5 op de eerste verdieping, een zeer steile trap ging daar naar toe, we opende de kamer... heel klein, maar netjes en schoon en daar gaat het effe om.
er was een algemeen toilet op de verdieping direct naast onze kamer. en dat was pas klein!!!! dat was echt nog geen vierkante meter groot, ik kon er niet eens fatsoenlijk staan, haha dat was echt de kleinste toilet die ik ooit ben tegen gekomen en even als de kamer. wel bouwden we de kamer effe om. de bedden stonden tegen elkaar aan en daarnaast stond een tafeltje. als we dat nou eens omdraaien, dat tafeltje in het midden en dat andere bed aan de overkant van de kamer, dan hebben we een gangpad voor als er in de nacht iemand uit moet voor de toilet, en we liggen niet tegen elkaar aan. wel zo handig.
zo gedacht, zo gedaan dus. zo dat was beter.
direct daar na gingen we met de tram terug naar de dam en daar vond ik dan de Fame.
precies zoals ik dacht, dat gebouw kende ik van vroeger nog.
dus we gingen inderdaad naar de glazen liften achter in, en die brachten ons naar de 2e verdieping ongeveer 12 meter hoogte.
daar aangekomen zag ik dat bijna de hele verdieping bestond uit de Fame. nice dacht ik zo. dus ik dook de rock en metal afdeling in op zoek naar wat cd's.
uit eindelijk vond wel het een en ander zo uit mijn hoofd en inderdaad nog voor lage prijs net zoals vroeger.
wel is het assortiment een heel stuk minder geworden helaas als vroeger in de Kalverstraat.
ik vond de limited edition van Within Temptation - Hydra. zo die was meteen binnen gelukkig.
dan kocht ik de laatste van Motörhead - Aftershok en ook van deze band de cd's March or die en On parole, bijde voor 5 euro. wow
daarnaast vond ik R.E.M - Monster, die mag niet ontbreken in mijn platenkast.
even als Nirvana - Nevermind. dat waren ze wel, de tijd raakte op.
de rest komt in Bergen op zoom wel dacht ik zo.
de kassa zat helemaal aan de andere kant van de verdieping. dus rekende daar af en gingen naar de liften, die stond wederom al klaar, dus we konden zo instappen.
en toen gingen we een restourant zoeken waar we wilden gaan eten.
eerste halte was op het Damplein.
dus wij een tafel voor 2 in nemen, namen de kaart en ik wilde wel eens weten wat voor speciaal bieren ze hadden, Duvel en La trappe.. maar toen schrok ik van de prijs......
7 euro per stuk!! WAT!!!! zo duur??? niet normaal.
dus ik keek zo naar de ander en zij dat zo, we besloten direct op te zouten. dit ging ons toch even te ver, dit waren geen Amsterdamse standaard prijzen, nee dit was aso duur gewoon.
iets verder was restourant De rode Leeuw aan het Damrak.
dat was normaal geprijst en dus gingen we daar naar binnen, daar was het gewoon 3,50 voor een special bier en dat is toch effe wat anders dan 7 euro.
we aten daar heerlijk en niet duur. zo dat was lekker.
toen kwam er een overflow waar we geen rekening mee hielden. de tijd...
we waren een uur mis, en dachten dat het een uur vroeger was dan het werkelijk was.
we gingen met de tram terug naar het hotel om de cd's te bergen en daarna weer terug met de tram en dan met de metro, zoals ik dat gewent was, lijn 54 richting Gein.
ik gritste het foto toestel mee om eventueel bootlegs te maken.
dan de metro, ook hier was een overflow!!!
zoals gewoonlijk ging ik naar het rechter spoor, dat was altijd zo.
de vertrekborden waren overflow!! ojeee... er kwam een andere metro met een andere besteming daar binnen.
dus wij zo vragen aan iemand van de metro. bleek dat er een metro vast zat en dat lijn 54 vertrekt vanaf de linkerkant, een gewijzigd spoor.
nog geen minuut later kwam die binnen suizen gelukkig.
en ja hoor, wederom zoals traditie als ik in de metro zit, zag ik dat er aan de andere kant mensen tussen de deuren kwamen, OVERFLOW! iemand kon met de hand de deuren open trekken en vervolgens stapte de laatste leden van dat gezin heel snel in, en de deuren denderde daarna dicht, dat ging maar net goed volgens mij...
na een kwartiertje kwamen we aan bij de halte Bijlmer/Arena hier moesten we er uit.
toen kwamen we achter de overflow van de tijd, alle klokken van de stations gaven 9 uur aan en wij dachten dat het 8 uur was. nee dus, die van het station staan echt wel goed. WUW!!!! we hadden echt geluk!!! in de Arena was een eredivisie wedstrijd gespeeld, want daar kwamen hordens mensen uit.
wij rende de HMH in, de trap op naar de eerste verdieping, stilte.
de zaal was mutje vol. we hadden alleen het voor programma gemist en waren net op tijd, 5 minuten later begon het concert. we hebben geleerd om beter op de tijd te letten voor een volgende keer, we hadden geluk, voor het zelfde geld missen we een deel van het concert en dat wil je echt niet hebben.
wij stonden boven maar ik kon de stage niet in zijn geheel zien van daar en voor me was een trap, en daar zaten ook mensen op, dus dat bracht me op het idee om dat ook te doen, en dat waren denderende plaatsen!!!!
daar gaatie dan, de concert quote...
de stage was echt denderend opgebouwd zag ik, op de achtergrond de 2 enorme draken koppen van de laatste cd Hydra.
dan doofde de lichten, en de band kwam op het podium!
het eerste nummer werd geopend van deze tour afsluiting (dit was het laatste concert van de tour, natuurlijk in eigen land) en dat nummer was Let us burn, de bootleg werd dus ook meteen gestart want die opening was echt denderend, zat veel show en spectakel bij, veel vlammenwerpers en ook precies uit die bekken van die draken koppen, dat staat op film en dat was echt mooi. ja, het werd denderend geopend.
en doordat ik op die trap zat kon ik perfect filmen, ik kon de camera vrij goed stil houden.
toen zag ik opeens plotseling professionele film camera's door de lucht suizen en ik bedacht me dat er wel eens een DVD van uit zou kunnen gaan komen. dat zou denderend zijn.
van voor kwam de tent ook goed los.
daarna werd het nummer Paradise (what about us) gespeeld en dat was ook goed zeg.
er werden veel nieuwe nummers gespeeld en ook op de nummers die met anderen samen zijn gedaan, die nummers werden opgelost door dat er op de achtergrond een filmpje afspeelde met dat gedeelte wat door die persoon is gedaan, zo kwam het heel mooi tot zijn recht.
in het begin kwamen veel nieuwe nummers aan bod en daarna ook vrij veel van de cd The Unforgiving die ik ook heel denderend vond.
dus de bootleg maakte op de trap over uren zo gezegd, ik nam complete nummers op.
het geheugen was al snel runing low. had nog 15 minuten na dat ik in het begin veel nummers pakte.
na 2 derde van het concert werden we plotseling gesomeerd om de trap te verlaten, in geval van nood is dat een nood uitgang en die dienen ten alle tijden vrij te zijn. (jammer, maar ik begreep het wel)
ik was blij dat ik daar het meeste heb gefilmd en gezien heb.
ik daalde de trap af de meute in, en baande me via de zijkanten een weg naar voren, maar hier was het zicht toch wat minder goed.
ik probeerde nog te filmen op het nummer Covered by roses, maar dat was echt moeilijk. even als scherpe foto's nemen. dat lukte ook niet echt maar gelukkig ook niet echt wazig. ook hier stond een professionele camera post waar uit gefilmd werd midden in het publiek.
de tijd vloog om en ik heb wel wat mooie foto's nog toen mijn geheugen bijna out of ammo was. (8 gieg)
regelmatig had ik kippenvel en er werden echt heel veel nummers van de laatste 2 cd's gedaan en daar hoopte ik op.
dan werd de tour afgesloten, maar iedereen weet dat er nog een bonus komt.
en die kwam er, er werden maarliefst 6 bonus nummers gedaan!!! en dat is echt veel.
voor de bonus nummers werd ook door Sharon gemeld dat er een DVD uit komt van dat concert. en wederom raakte er iets overflow! opeens raakte het geluid effe overflow en was een keiharde ruis te horen. dit gebeurde 2 keer en daarna was het weer normaal gelukkig.
in de bonus nummers kwamen de klassiekers voorbij van het oudere werk en ook werd er de acoustishe gitaar getrokken en werden er een aantal nummers acoustish gespeeld. ook dit was erg mooi.
als allerlaatste nummer werd Ice Queen gedaan, en toen werd de tour echt afgesloten.
ik was blij dat ik er bij was sodeju, wat was dat goed zeg!
heb ik ook eens een tour sluiting meegemaakt. ik had al eens een tour opening mee gemaakt en dat is uniek, maar een sluiting heeft ook wel wat.
ik ging nog effe langs de toilets en daarna naar de merchandise tent, en daar heb ik nog een t-shirt gekocht, die je niet elders kan verkrijgen, was wel 10 euro duurder als normaal prijs, maar dat was dan ook wel de mooiste vond ik en die was ook al een eind op, mijn maat was al uit verkocht, dus ik nam de Medium, 1 kleiner als ik normaal heb dat kan nog net.
gelukkig valt die ruim uit en dus zit die nog niet zo gek, komt dicht in de buurt van mijn maat, L. dus daar was ik wel blij mee.
daarna gingen we terug naar de metro om terug te reizen naar Amsterdam centraal station. dit ging goed, hoewel er bezopen personen in de metro waren, gebeurde er niets geks. ik was bang dat er zo één zomaar een noodstop zou indrukken.
dat gebeurde gelukkig niet. want ook de metro heeft net als in de normale trein, bij iedere deur een noodstop zitten.(een rode hendel waar op staat: noodstop) als je die hendel overhaalt, maakt de metro een noodstop en moet de machinist kijken wat er aan de hand is, de betreffende noodstop ontgrendelen en eer je dan weer eens rijd ben je een eindje verder.
uiteraard word dat ook hier zwaar beboet om zomaar op de noodstop te drukken.
gelukkig gebeurde dit niet en kwamen we netjes aan op Amsterdam centraal station.
vaf hier besloten we de nacht tram te nemen tot vlak bij de Herengracht, in deze straat bevind zich een 2e cafè van de Beertemple, deze heet het Arend's nest en kent alleen maar nederlandse bieren, waarvan er altijd 30 op de tap zitten.
ik kende de Beertemple al, maar in het Arend's nest was ik nog nooit geweest.
nu dus wel, die zit op huis nummer ergens in de 90. en we kwamen binnen bij een eind in de 300, dus we moesten wel een heel eind terug lopen.
sommige stukken waren verlaten en donker, ik was blij dat we met 2 waren, want dit kan gevaarlijk zijn in de grote steden in de nacht.
toch voelde ik me ook niet op mijn gemak in deze stukken, er gebeurde gelukkig niets.
na een tijdje doemde er een cafè op en daar zit ie. inderdaad, gevonden.
die tent was ook tot 2 uur in de nacht open.
het was een cafè vergelijkbaar met de Mug in Middelburg, maar dan kleiner en met veel meer bieren op de tap. wel net zo retro en relaxt als bij ons in Middelburg.
ik zat daar wel op mijn gemak en heb daar 3 zware bieren van de tap genomen die ik nog niet kende. uiteraard van Nederlandse bodem, want er zijn daar verder geen bieren van buitenlandse afkomst te verkrijgen. alle 3 de bieren waren heerlijk!
ik heb nog een foto genomen van die mooie batterij aan taps, die waren ook nog echt van koper. geweldig!
we hebben hier flink na getafeld over deze denderende avond en dit cafè wat we ontdekt hadden.
om half 2 ging de laatste ronde in voor speciaal bier. maar we waren ook iets over par zoals wel meerdere mensen, er werd gelukkig niet moeilijk gedaan.
ik heb wel eens meegemaakt dat iedereen gesomeerd werd om direct de tent te verlaten op de par tijd. dat was niet normaal. ik wijgerde ook mijn pils achter te laten, ik had het betaald verdulleme!
dat soort toestanden waren hier absoluut niet van toepassing gelukkig.
ik was licht aangeschoten toen we weg gingen, het waren bieren van 9% en hoger dus dat wil wel.
er reden geen trams meer en dus moesten we lopen naar het hotel, door de alcohol ging dit best snel eigenlijk.
al had ik zelf geen idee waar we waren en hoe we moesten lopen, maar dat wist de andere wel goed gelukkig. komt omdat het in de nacht echt compleet anders is dan overdag. en er zijn maarliefst 9 grachten gordels achter elkaar, ziemaar uit te vinden op welke ring je je begeeft, je verdwaalt er zo, alles lijkt ook het zelfde.
uit eindelijk kwamen we bij het hotel aan en gingen we pitten, het was al over 3e geweest. ik was zo vertrokken en heb lekker geslapen.
Dag 2: [de dag van de rest en de terug reis]
de volgende dag was het zondag 4 mei. dodenherdenking hier in Nederland.
deze dag was het zondag, we werden door de wekker gewekt, om half 11.
om 11 uur moesten we namelijk op gezout zijn.
alebei hadden we opstart problemen. ik bleef nog een kwartier liggen en de andere ook.
ik realiseerde me dat de tijd op raakte en ik stond als eerste op, en kleede me aan en begon met tandenpoetsen en wassen op de kamer.
daarna was de andere, en zo waren we precies op tijd klaar. om 11 uur stapten we de kamer uit. en leverde de sleutel in, en lieten onze koffertjes nog maar effe daar achter. ik moest die geen de toren laten zien, waar ik gewoon MOET lunchen en waar ik al menig keer over verteld heb, maar die geen wist het nooit te vinden. daar kwam dit keer verandering in. (ik was er lyrich over toen ik het ontdekte, ik nam mijn vrienden er mee naar toe, ook die waren lyrich over die lift en alles en nu was het tijd voor de volgende)
we namen de tram naar vlak bij de Kalverstraat.
daar liepen we de Kalverstraat in vanaf het einde en ik was daar door helemaal gedesorienteerd... ik zocht aan de verkeerde kant en die geen wilde toch wel eens wat naar binnen werken. ojee dacht ik zo. mij maakt het niet uit, ik rust niet voor dat ik daar ben. ik zoeken en het niet vinden, en ik vroeg me opeens af of dit wel de Kalverstraat was, maar de bordjes liegen niet, het was zo. ik herkende effe niets op dat moment, heel vaag.
plotseling keek ik naar de andere kant en ik stond voor de ingang! sodeju, gelukkig dat ik op precies het juiste moment keek.
opeens herkende ik alles weer, het kwam gewoon doordat ik tegenovergesteld ben gekomen, anders wist ik het zowat blindelings te vinden.
maar ik liep de zelfde gate in als altijd en vervolgde mijn weg naar achteren, en de lift doemde op, in middels een lift waar ik inmiddels al veel ritten in heb gemaakt, en nog steeds helemaal weg van ben.
de glazen lift die onder een hoek naar boven gaat....
en ja ook mijn mede persoon wist niet wat ie zag, en we kwamen bij de lift deuren aan, ik drukte de knop naar boven in.
even later kwam de lift aan suisen. we stapte in. ik drukte 3 in.
de deuren zwaaide dicht. er gebeurde niets. ik dacht: ik zal wel niet goed op de knop gedrukt hebben, ik druk nog een keer, de knop licht op en doofd meteen weer en de lift verplaatst zich geen milimeter....
nee he, dicht dacht ik. ik druk op 2 (daar zit niets aleen een overstap verdieping naar de trap) maar ik wilde die geen toch de ervaring van die lift laten weten.
2 gaat branden en de lift suisd er onmiddelijk heen.
op 2 stappen we uit... de deur naar de trap voor de derde verdieping zwaait open...
de trap was open, maar ik dacht: HALT: veel te kliko, die lift moet ons daar naar toe brengen. mischien kom je aan het eind boven als nog voor een dichte deur.
de afstand van 2 naar 3 was toch nog best groot.
bovendien zag ik dat de tent om 12 uur opende en dat was het nog niet.
ik wilde perse daar eten, en dat was niet voor niets. plotseling zag ik de lift naar boven suisen vanaf 2.... HE????
ik druk aan de schacht op de knop naar beneden, als er iemand in stond moest ik het vragen... is die tent al open...
de lift kwam naar beneden suizen en er stond iemand in... die was op 3 ingestapt.
ik vroeg nog een keer: de derde verdieping is zeker nog niet open of wel?
de man in de lift antwoorde: stap in, ik ga op de begaande grond de lift vrij geven, we gaan open. hij had een sleutel in zijn handen. op de begaande grond zit inderdaad een sleutel gat onder de knoppen met de pijlen naar boven en naar beneden.
als je die overhaald, kan je in de lift de knop van de 3e verdieping indrukken.
maar de man kreeg het niet voor elkaar, de sleutel paste niet, en vervolgens verdween hij via een uitgang. en wij stonden maar in die lift...
ik zij zo: er word vast nog een keer gedrukt boven omdat die man niet terug komt.
als we nou geduldig in de lift blijven staan komen we ook boven.
en mijn theorie klopte. we drukte nergens op en bleven in de lift kabine wachten.
plotseling na 3 minuten suisde de lift omhoog... 1e verdieping werd gestopt.
er stapte een groep jongens in die naar beneden wilde, ik zag dat de pijl in de lift omhoog aan bleef, en ik dacht Yes dit is m'.
en inderdaad, de lift ging de 2e verdieping voor bij en we suisden door naar de hoogste verdieping, de TOREN!
inderdaad was er daar gedrukt, en hoe kan het ook anders, er was een lift overflow gaande!
we mochten uitstappen, ze waren open zij ze, maar ook dat de lift overflow was en dat ze dat wilde uitzoeken. en ik stapte uit en was dankbaar dat dat al mocht. zo doende waren we echt de aller eerste klanten in de toren van die dag.
zo dra ik en mijn mede reiziger uit de lift stapte zij ik zo: kijk dit is nou mijn plaats, snap je nu hoe denderend ik het hier vind!
ook die geen was meteen lyrich over het uitzicht en de plaats waar we zaten, de lift en de normale prijs. en later de hoge kwalitiet van het eten daar.
en ze was meteen overtuigd, ook bij die geen werd het onmiddelijk de primere luch plaats en die geen wilde het de eerst volgende keer ook aan zijn vrienden en zo laten zien en dat is wel denderend, het gaat echt door, dat plekje wat ik ooit ondekt heb bij toeval jaren geleden.
we gingen zitten aan de table die ik altijd neem, schuin tegen over de lift, waar ik al menig keer alleen en met vrienden heb gezeten.
ook die geen vond het eten echt heerlijk! ik was echt blij dat we dit meemaakte.
en die geen ook, had gelukkig geen moment spijt van het extra wachten door de overflow, het was het meer dan waard zij die geen.
10 minuten later was de lift overflow opgelost, een aantal leden moest de stairway beklimmen en die waren bek af toen die boven aan kwamen.
bleek dat het een verkeerde sleutel was wat ik al dacht. de dienst die de vorige keer sluitings dienst had, had de verkeerde sleutel mee geven, die was niet van de lift.
er moest iemand van de beveiling komen om de lift te ontgrendelen. die heeft altijd de sleutel van de lift op zak. storing voorbij. toen suisde de lift af en aan naar de 3e verdieping zoals ik dat gewent was.
we hebben heerlijk geluched daar en hebben genoten van het uizicht daar.
daarna stapten we weer de lift in naar beneden, die andere vond het vrij eng om door de glazen lift deuren de diepte in te kijken. maar mij blijft het me in mij greep houden en ik kijk altijd de diepte in totdat de lift aan komt suizen. het is een vreemd gevoel dat wel, dat komt omdat de deuren onder een hoek staan en niet onder 90 graden haaks op de grond. daar door lijkt het alsof je er in kunt vallen, maar de deuren zijn toch echt dicht gelukkig maar.
eenmaal beneden besloten we wat te slenteren door de stad, en de Bier Koning slijterij te vinden, een slijterij die bijna niet anders heeft dan bieren die ik nog niet ken, en geloof me, ik zit over de 900 verschillende die ik ooit geproefd heb, maar daar zou ik zo dik over de 1000 kunnen gaan.
eerst waren we ons suf aan het zoeken, ik was er al eens eerder geweest met een vriend bij toeval ontdekt ook. ik kon me herinneren dat er een AH was met een trapje waar een verkeersbord stond met dat het ilegaal was om daar te zuipen. (dat is het in Nederland zowiezo in het openbaar) daarom viel het ons dat zo op.
maar uit eindelijk wisten we waar we moeten wezen ongeveer en besloten we de tram maar weer te nemen naar het hotel en daar de spullen maar eerst op te halen. dat scheelde tijd.
zo deden we dat en in het hotel lagen dus wel gedetaileerde stads plattegronden, gratis mee te nemen, echt dom dat we dat niet gezien hebben bij het vertrek.
die heb ik inmiddels dus ook hier thuis liggen voor als ik nog eens in Amsterdam ben met vrienden.
maar goed wij daar naar binnen en ik wist echt niet wat ik moest kiezen... zo veel wat ik nog niet kende.
ik ging af op het percentage alcohol en de etiketen.
ik heb een record gevonden hoor.... ik vond een biertje van maar liefst 15% alcohol.
SODEJU!!!! die moest ik gewoon proberen, die koste dan ook 11 euro stuk voor 33 CL.
maar ja, dat moest dan maar een keer, ik kan het betalen. dat is een op whiskey vaten gerijpt bier, en ik heb er wel eens zo een gehad van 12,5% en die was heerlijk, dus ik weet eigenlijk wel zeker dat deze dat ook is.
het zwaarste bier tot nu toe wat ik ooit heb genomen was 14% nu heb ik er een van 15% staan, WOW!! die use ik dus alleen in een weekend op een zaterdag!
verder heb ik dure bieren staan van 10% of hoger, met etiketen in horror style, met doodskoppen en zo, dus ik ben benieuwd. zal niet verkeerd zijn, dat geloof ik nooit.
daarna zijn we naar het centraal station gelopen om onze weg te maken naar de 2e en 1e verdieping hahaha. (Oost-Souburg en Middelburg)
de Dam was zwaar beveiligd in middels en afgezet, trams hadden een aangepaste dienstregeling.
tijd om te vertrekken, want ik wilde ook een beetje op tijd terug zijn.
alles ging goed, we namen de lift naar spoor 15.
die trein ging op tijd en we dachten een relaxte reis te gemoet te gaan.
dat werd even anders...we waren onderweg toen er opeens op de halte indicator in de trein een bericht verscheen dat de trein niet verder ging dan Rotterdam centraal omdat er een ongeluk of zelfmoord was in de Blaken tunnel.
ojeee. dat hebben wij weer dacht ik.
even later klonk het door de speaker dat het overflow was geraakt daar, en dat we op bussen moesten wachten buiten, dat duurde nog even, want heel de boel moest op gestart worden.
en inderdaad, na een 20 minuten wachten en dat er hordens mensen waren verzameld kwam de eerste bus en iedereen stormde daar heen, daar kwamen we nooit door heen dus bleven wij maar wachten op de volgende in de hoop dat we daar in konden komen.
en even later kwam er een dubeldekker bus, en iedereen stormde daar naar de deuren en wij stonden al vlak bij de deur, maar opeens begon iedereen te beuken en te doen, als of het leven er van af hing.
ik kon geen kant op en vond dit eng, als het overflow raakte, kon ik niet vluchten...
het duurde een tijd, maar we kwamen dichter bij de deuren, er werd weer gebeukt...
iemand begon nog eens een heisa te maken en lokte een ruzie uit, what te f*ck was die geen mee bezig! jeetje. ook was er lichte paniek, ik maakte de gekste dingen mee.
toen was ik het ook beu en deelde een paar beuken uit, en zo doende beukte ik me een weg de bus in, zo ik was binnen!!!! ik liep naar de strap achter in, gingen naar boven en op de boven verdieping en daar was op de achterste rij nog plek en nog bij het raam ook. niet veel later vertrok de volle bus. buiten was nog een enorme meenigte met mensen. de volgende bussen kwamen achter ons al aan gelukkig.
dit ging slow, maar beter slow als niet.
uit eindelijk kwamen we aan bij station Rotterdam Lombardije. vanaf hier konden we weer met de trein.
ik kende dit station.... ik heb ook hier wel eens vaker terug op de trein gemoeten door een overflow. toen haperde ook de eerste lift naar beneden, was toen bij dat ik beneden aankwam.... en niet vast kwam te zitten. dus die lift heb ik niet genomen dit keer.
uiteraard wel naar het station toe, dat was toch weer 6 meter omhoog.
gelukkig konden we er nog net in, want er waren veel meer mensen die de lift in stapte.
en zo suisde we omhoog naar het station, en boven aangekomen konden we meteen de trein in stappen. deze ging tot Dordrecht en dus moesten we daar weer overstapen.
ik was blij dat we weer in de trein zaten, een tijdje later kwamen we in Dordrecht uit.
het was al richting 7 uur in de avond en ik was toe aan pils...
we moesten toch 10 minuten wachten, dus ik de AH to go in die daar zit.
ik kocht daar een halve liter Grolsch voor mij en een halve liter Amstel voor mijn mede reiziger.
even later zaten we dan eindelijk in de trein naar Vlissingen, en hoefde we niet meer over te stappen. dat blik pils ging open en dat was toch wel effe heerlijk.
en zo suisde we terug, ik kwam 1 minuut voor 8 uur binnen in Middelburg, mijn eind bestemming. de trein bleef stil staan tot 2 over 8 omdat het doden herdenking was.
ook ik bleef effe 2 minuten wachten voor dat ik mijn reis vervolgde naar huis op de fiets en herdacht even mee. daarna ging ik naar huis, ik was moe en ik was blij dat ik weer thuis was na deze overflowe reis.
tijd om te eten en te rusten verder.
dit was'm dan weer een denderend weekendje.
totslot nog even de playlist wat er allemaal gespeeld is die dag in de juiste volgorde:
1 - Let us Burn
2 - Paradise (what about us)
3 - Faster
4 - Iron
5 - Edge of the world
6 - In the middle of the night
7 - Our solemn hour
8 - Angels
9 - Dangerous
10 - And we run
11 - See who I am
12 - Stand my ground
13 - The cross
14 - Covered by roses
15 - Mother Earth
*Bonus*
16 - What have you done
17 - Silver moonlight
18 - Summertime sadness
19 -Whole word is watching (acoustisch)
20 - Sinéad (acoustisch)
21 - Ice queen
later, Kevin.
